ZCN, czyli zespół cieśni nadgarstka powstaje poprzez długotrwały ucisk nerwu pośrodkowego, który znajduje się w kanale nadgarstka. Schorzenie to najczęściej dotyczy ręki dominującej, która długotrwale jest przeciążana, np. wskutek wykonywania ciężkiej pracy fizycznej lub regularnie powtarzających się czynności. Dochodzi wtedy do wystąpienia stanu zapalnego więzadła poprzecznego w nadgarstku oraz jego pogrubienia, przez co wspomniany nerw pośrodkowy zostaje porażony.

Objawy cieśni nadgarstka

W przypadku wystąpienia poniższych objawów warto zgłosić się do ortopedy.

Mrowienie w okolicy kciuka oraz palców,

• Znaczne osłabienie chwytu ręki,
• Brak precyzji i ograniczenia w ruchach,
• Utrudnione zaciskanie pięści,
• Wypadanie z dłoni przedmiotów,
• Zanik mięśni kłębu kciuka.

Warto również zwrócić uwagę na dwa inne, niezwykle popularne objawy: drętwienie oraz parestezje. Jeśli pacjent każdego ranka budzi się ze zdrętwiałą ręką, a w nocy odczuwa ból i mrowienie w palcach, jednoznacznie może wskazywać to na ZCN.

Leczenie operacyjne cieśni nadgarstka (zespołu kanału nadgarstka) polega na przecięciu troczka zginaczy i uwolnieniu uciśniętego nerwu pośrodkowego w kanale nadgarstka. Wykonuje się małe cięcie skórne (ok. 2cm), a następnie pod kontrolą wzroku przecina się więzadło poprzeczne nadgarstka (troczek zginaczy) na całej długości w celu odbarczenia nerwu pośrodkowego. W przypadku zaawansowanego długotrwałego schorzenia oraz chorób towarzyszących (cukrzyca, RZS, powikłania po urazach) cięcie skóry przedłuża się w celu poszerzenia zakresu operacji. Zabieg można przeprowadzić w znieczuleniu miejscowym.